ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας ξεκίνησαν στο νομό Μαγνησίας με μια μικρή καθυστέρηση σε σχέση με άλλες περιοχές της χώρας. Η ενοικίαση ανέργων μέσω ΜΚΟ αλλά και μέσω της ίδιας της ΓΣΕΕ και κατά τόπους εργατικών κέντρων (μαζί και το ΕΚΒ) μαζί με την πλήρη κατάργηση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων διαμορφώνουν ένα νέο τύπο εργαζόμενου που θα αποτελέσει πρότυπο για το σύνολο του εργαζόμενου πληθυσμού με τα αλλεπάλληλα μνημόνια.
Παράλληλα, οι συνδικαλιστικές μας οργανώσεις μετατρέπονται στην μεγαλύτερη εταιρία ενοικίασης ανέργων σε όλη τη χώρα επιβάλλοντας το μνημόνιο σε τουλάχιστον 60.000 εργαζόμενους των κοινωφελών προγραμμάτων.
Η εμπειρία που έχει αποκτηθεί τόσο από σχήματα ανέργων στην Αθήνα αλλά και στα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας θα συζητηθεί διεξοδικά για τη συγκρότηση και στη περιοχή μας ενός μαχητικού κινήματος ανέργων, επισφαλών και κοινωφελών εργαζομένων.

*ΚΥΡΙΑΚΗ, 18 ΝΟΕΜΒΡΗ, 12πμ, ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΊΟΥ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΩΝ, ΒΟΛΟΣ
(Η αίθουσα είναι στην είσοδο του τελωνείου του λιμανιού Βόλου, σχεδόν απέναντι από το Δημαρχείο Βόλου)
Πρωτοβουλία για ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΤΩΝ (Μαγνησίας)

Eδώ και καιρό και με αφορμή την κρίση ξεδιπλώνεται μια χωρίς προηγούμενο επίθεση στους εργαζομένους και τα δικαιώματά τους. Kατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, εκ περιτροπής εργασία, ατομικές συμβάσεις εργασίας. Με πρόσχημα, μάλιστα, την καταπολέμηση της ανεργίας, η επίθεση αυτή παίρνει και τη μορφή της “δημιουργίας θέσεων απασχόλησης σε τοπικό επίπεδο μέσω προγραμμάτων κοινωφελούς χαρακτήρα”.

Τα προγράμματα απευθύνονται σε περίπου 57.000 άνεργους, έχουν διάρκεια πέντε μήνες, με αμοιβή 25 ευρώ την ημέρα (ή το πολύ 625 ευρώ το μήνα), τις ασφαλιστικές εισφορές να πληρώνονται από τον ΟΑΕΔ (δηλ. με χρήματα που έχουν πληρώσει οι εργαζόμενοι), χωρίς επιδόματα αδείας, δώρα γιορτών, τριετίες ή άλλα επιδόματα που απορρέουν από τις σπουδές και την ειδίκευση του εργαζόμενου.

Η αλήθεια είναι ότι τα προγράμματα αυτά αποτελούν μια πιλοτική προσπάθεια δημιουργίας ενός είδους «εργαζομένου» εντελώς στερημένου από βασικά δικαιώματα, υποταγμένου και παγιδευμένου σε μια βασανιστική κατάσταση μεταξύ ανεργίας και νεο-δουλείας. Αυτός είναι ο λόγος που οι «ωφελούμενοι», όπως χαρακτηρίζονται όσοι προσλαμβάνονται στα προγράμματα αυτά, υποχρεώνονται να υπογράφουν συμβάσεις με όρο την παραίτησή τους από την προστασία των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

Δεν πρόκειται απλά για μια κακοπληρωμένη εργασία αλλά, ουσιαστικά, για ενοικιαζόμενη εργασία, με εταιρίες ενοικίασης τις διάφορες ΜΚΟ που τρέχουν να τσεπώσουν το 5% των αποδοχών των εργαζόμενων. Και το πιο εξωφρενικό είναι ότι μια από τις μεγαλύτερες τέτοιες εταιρίες ενοικίασης είναι η ίδια η ΓΣΕΕ, η οποία μέσω των ΚΕΚ του Ινστιτούτου Εργασίας της (ΙΝΕ/ΓΣΕΕ) αλλά και διαφόρων εργατικών κέντρων, απασχολεί σχεδόν 20.000 άτομα σε τέτοια προγράμματα σε αρκετούς δήμους τόσο της Αττικής, όσο και της υπόλοιπης Ελλάδας. Με άλλα λόγια, η ΓΣΕΕ, στο όνομα δήθεν της καταπολέμησης της ανεργίας, προωθεί έμπρακτα την καταστροφή των εργασιακών σχέσεων, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, των όποιων δικαιωμάτων έχουν απομείνει, την προώθηση και θεσμοθέτηση της ενοικιαζόμενης εργασίας,  καταπατώντας την ίδια την Εθνική Συλλογική Σύμβαση που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται!

Οι «τυχεροί» που προσληφθήκαμε στα προγράμματα βιώνουμε κιόλας από πρώτο χέρι τι μας επιφυλάσσουν: καθυστερήσεις στην πληρωμή ακόμα κι αυτών των πενιχρών αποδοχών, αμφισβήτηση όλων των εργασιακών μας δικαιωμάτων – άδειες, υπερωρίες, το δικαίωμα στην απεργία είναι «άγνωστες λέξεις». Επειδή επιπλέον, όπως λένε οι ίδιοι οι μόνιμοι στους φορείς απασχόλησης, τα προγράμματα στην πλειοψηφία τους καλύπτουν θέσεις πάγιων και διαρκών αναγκών, είναι συνηθισμένο να τοποθετούμαστε σε θέσεις εντελώς άσχετες με το αντικείμενό μας ή ακόμα και το αντικείμενο που έχουμε προσληφθεί: καθαριστές σερβίρουν ως τραπεζοκόμοι σε παιδικούς σταθμούς, ψυχολόγοι δουλεύουν στο Πρωτόκολλο σε δήμους και νοσοκομεία, κοινωνικοί λειτουργοί κλείνουν τηλεφωνικά ραντεβού, διοικητικοί εργάζονται ως τραυματιοφορείς και ο κατάλογος δεν έχει τέλος. Με άλλα λόγια εκεί που η διάλυση των δημοσίων υπηρεσιών αφήνει κενά, αυτά καλύπτονται με «φθηνούς», ανακυκλώσιμους εργαζόμενους.

Αντίθετα από ό,τι προσπαθούν να πείσουν τα αφεντικά των ΜΚΟ και των φορέων, τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας δεν είναι μια μορφή «επιδοτούμενης απασχόλησης» ούτε φυσικά «εθελοντισμός». Συνεπώς όσοι προσλαμβάνονται σε αυτά είναι εργαζόμενοι και οι συμβάσεις τους είναι συμβάσεις εργασίας για τις οποίες πρέπει να ισχύουν οι αναγκαστικές διατάξεις του εργατικού δικαίου. Με άλλα λόγια:

• η πληρωμή πρέπει να γίνεται με μισθό για την καταβολή του οποίου υπεύθυνος είναι και ο άμεσος και ο έμμεσος εργοδότης,
• όσον αφορά τις άδειες, τα επιδόματα, το δικαίωμα στην απεργία κ.λπ. υπερισχύει το εργατικό δίκαιο.

Το πρώτο πράγμα που μπορούμε και πρέπει να κάνουμε όσοι δουλεύουμε στα προγράμματα είναι να υπογράφουμε την όποια σύμβαση συμπληρώνοντας ρητά «με επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματος». Αυτή είναι μια πρώτη γραμμή άμυνας στην απαλλοτρίωση των εργασιακών μας δικαιωμάτων, μια πρώτη μορφή αμφισβήτησης του άθλιου μοντέλου εργαζόμενου που οι συμβάσεις αυτές προσπαθούν να επιβάλλουν.

 

 

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΜΑΣ!

 

Μπροστά στην επίθεση αυτή οι εργαζόμενοι στα προγράμματα “κοινωφελούς εργασίας” δεν κάθονται με σταυρωμένα χέρια. Συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας γίνονται σε σταθερή βάση, τόσο στην Αθήνα (Άγιοι Ανάργυροι-Καματερό στα γραφεία των ΜΚΟ “Ευθύτυπος” και “Εργοερευνητική”), όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα (Πάτρα, Γιάννενα, Σάμος). Το βασικό αίτημα είναι ίδιο: καταβολή των δεδουλευμένων στην ώρα τους.

Οι αγώνες αυτοί έχουν ήδη φέρει ήδη τα πρώτα νικηφόρα αποτελέσματα. Οι συνεχείς και επαναλαμβανόμενες κινητοποιήσεις, που κορυφώθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα, με μαζικές συγκεντρώσεις και καταλήψεις του Δημαρχείου της Πάτρας, είχαν ως αποτέλεσμα να πληρωθεί η πρώτη δόση των δύο μηνών των εργαζόμενων εκεί. Είναι βέβαιο ότι αν αυτοί δεν κινητοποιούνταν, ο χρόνος πληρωμής τους θα παρέμενε στο άγνωστο μέλλον. Αποδεικνύεται, για μια ακόμα φορά, ότι όταν οι εργαζόμενοι δε σκύβουν το κεφάλι και δεν υποκύπτουν στους εκβιασμούς, τότε έχουν αποτελέσματα. Αποδεικνύεται ότι ο δρόμος του αγώνα είναι ο μόνος αποτελεσματικός.

Στα πλαίσια αυτού του αγώνα, συγκροτήθηκε η Συνέλευση ανέργων / εργαζόμενων στην κοινωφελή εργασία. Η Συνέλευση λειτουργεί και αποφασίζει αμεσοδημοκρατικά, χωρίς ιεραρχίες και έξω από κομματικές λογικές, με απόλυτο σεβασμό στη διαφορετικότητα του καθενός και της καθεμιάς από μας, χωρίς διακρίσεις φύλου, χρώματος ή εθνικότητας. Ο στόχος είναι η ανάπτυξη της συλλογικής αντίστασης στην επίθεση που τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας αντιπροσωπεύουν και της πάλης για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων όσων προσλαμβάνονται σε αυτά.

Απέναντι στην ενοικιαζόμενη εργασία που νομιμοποιούν και προωθούν ΟΑΕΔ – ΔΗΜΟΙ – ΜΚΟ – ΓΣΕΕ – ΚΡΑΤΟΣ απαιτούμε:

 

• Άμεση αποπληρωμή των οφειλούμενων δεδουλευμένων και πληρωμή από εδώ και στο εξής χωρίς καθυστερήσεις και προσχήματα
• Πλήρη εργασιακά δικαιώματα για όλους στα προγράμματα “κοινωφελούς” εργασίας (επιδόματα, υπερωρίες, άδειες, απεργία)
• Κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας και των εταιριών ενοικιαζόμενης εργασίας
• Σταθερή εργασία για όλους και όλες με μισθό που να καλύπτει τις ανάγκες μας
• Αξιοπρεπές επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους χωρίς προϋποθέσεις

 

Συγκροτούμε συνελεύσεις σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε ΜΚΟ και συντονίζουμε τις δράσεις και τον αγώνα μας.

 

ΣΚΛΑΒΟΙ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ!

ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ!

 

 

*Η Συνέλευση Ανέργων/Εργαζόμενων στην Κοινωφελή Εργασία
πραγματοποιείται κάθε Τετάρτη στις 19:00
στο κτίριο της ΑΣΟΕΕ (Πατησίων 76).

 

 

 

Blog: synekox.espivblogs.net

Email: synekox@espiv.net

Είμαστε εργαζόμενοι και εργαζόμενες σε 5μηνα κοινωφελή προγράμματα στον Δήμο Ζωγράφου.

Εδώ και περίπου 2 μήνες εργαζόμαστε σε διαφορετικές υπηρεσίες του Δήμου και ήδη έχουν παρατηρηθεί μια σειρά μικρών και μεγαλύτερων προβλημάτων: την τοποθέτηση μας σε διαφορετική θέση απ’ αυτή που αναγράφει η σύμβαση εργασίας, την ασάφεια γύρω από το εύρος των καθηκόντων που μας αντιστοιχούν, την καταπάτηση βασικών δικαιωμάτων που απορρέουν από το εργατικό δίκαιο και τις συμβάσεις μας (άδειες κ.α) . Επιπλέον, εδώ και μερικές μέρες παραμένουμε και επίσημα απλήρωτοι αφού το χρονικό όριο πληρωμής μας έχει παρέλθει ενώ καμία σαφής και πειστική δέσμευση δεν έχει δοθεί από τον εργοδότη, την ΑΜΚΕ «Αθηνά».

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι θέσεις που καλύπτουμε είναι εξαιρετικά σημαντικές για την εύρυθμη λειτουργία του Δήμου Ζωγράφου και την εξυπηρέτηση των πολιτών του. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν εκτελούμε εθελοντικό έργο αλλά εργαζόμαστε. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι πολλοί και πολλές από εμάς, μετά από πολλούς μήνες ανεργίας, δεν έχουμε άλλο εισόδημα πέραν του μισθού μας για να ζήσουμε σ’ αυτήν την σκληρή οικονομική και κοινωνική συγκυρία. Γνωρίζουμε ότι δεν μπορούμε να υπομείνουμε άλλες αόριστες αναβολές.

 Απαιτούμε την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων μας.

 Καλούμε όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες

σε κοινωφελή προγράμματα του Δήμου Ζωγράφου

να συναντηθούμε και να συζητήσουμε

για τα κοινά μας προβλήματα

 την Πέμπτη 25/10 στις 15.00 μ.μ

στην πίσω είσοδο του Δημαρχείου Ζωγράφου.

Αναδημοσίευση από το blog των άνεργων/ες από τις γειτονιές της Αθήνας

http://anergoigeitonion.espivblogs.net

Η συζήτηση στις 10/10/12 στην ΑΣΟΕΕ

Επιχειρούμε εδώ μια πρώτη καταγραφή των όσων συζητήθηκαν και παρουσιάστηκαν στην πρώτη συζήτηση της Τετάρτης 10/10 που έγινε με κάλεσμα από την συνέλευση «Άνεργοι/άνεργες από τις γειτονιές της Αθήνας» (http://anergoigeitonion.espivblogs.net).

Εμπειρίες από τα προγράμματα:

Εργαζόμενοι στα προγράμματα έδωσαν πραγματικά μια εξαιρετικά εμπεριστατωμένη, αποκαλυπτική και γλαφυρή εικόνα της φύσης των προγραμμάτων και των προβλημάτων και των προκλήσεων που ήδη αντιμετωπίζουν.

• νοσοκομείο Μεταξά: 120 άτομα σε διάφορες ειδικότητες με τους εργαζόμενους να απασχολούνται σε διαφορετικές θέσεις από το αντικείμενό τους.

• νοσοκομείο Παίδων: επίσης προσπάθεια να καλυφθούν θέσεις πάγιων αναγκών με εργαζόμενους στο 5μηνο πρόγραμμα με τοποθέτησή τους σε άσχετο αντικείμενο για το οποίο οι υπεύθυνοι αρνούνται καν την σχετική «εκπαίδευση» λόγω του περιορισμένου χρόνου διάρκειας του προγράμματος!

• Δήμος Καλλιθέας – ΜΚΟ «Ιλισσός». Η περίπτωση του Δήμου Καλλιθέας και της σχέσης του με την ΜΚΟ Ιλισσός είναι ένα μνημείο αυθαιρεσίας και διαπλοκής ΟΤΑ και ΜΚΟ, σύμφωνα με την τοποθέτηση μέλους του Σωματείου εργαζομένων στον Δήμο. Θέσεις για το πρόγραμμα που καλύφθηκαν από λίστα, πλήθος παρατυπιών και παρανομιών που τελικά μέσα από τις καταγγελίες των εργαζομένων στον Δήμο – είχαν σαν αποτέλεσμα την ακύρωση του ίδιου του προγράμματος!

• ΑΜΚΕΑ «Αθηνά»: η συγκεκριμένη ΜΚΟ εμπλέκεται σε ένα μεγάλο αριθμό προγραμμάτων όπως φαίνεται: στο νοσοκομείο Μεταξά, στο νοσοκομείο Παίδων, σε προγράμματα του Δήμου Ζωγράφου κ.λπ. Στις συμβάσεις της συγκεκριμένης ΜΚΟ αναγράφεται συχνά σαν διάστημα πληρωμής το πρώτο 10ήμερο του μήνα που σε αρκετές περιπτώσεις είχε ήδη ή ήταν πολύ κοντά στο να παραβιαστεί.

• «πρωτοπορίες» των ΜΚΟ στην Κρήτη: το τι επιφυλάσσουν τα προγράμματα κοινωφελούς φαίνονται με τον πιο εντυπωσιακά προκλητικό τρόπο προβλέποντας ότι σε περίπτωση που χωρίς ευθύνη της ΜΚΟ δεν ληφθεί η προβλεπόμενη χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ, η ΜΚΟ δεν είναι υποχρεωμένη να πληρώσει τον εργαζόμενο!

Το σωματείο βάσης εργαζομένων στις ΜΚΟ – ΣΒΕΜΚΟ:

Μέλη του Σωματείου βάσης εργαζομένων στις ΜΚΟ (http://svemko.espivblogs.net) ενημέρωσαν για την ύπαρξη και τους σκοπούς του Σωματείου καθώς και τις εκτιμήσεις τους για τα συγκεκριμένα προγράμματα. Η ύπαρξη του Σωματείου δίνει πρώτα απ όλα μια συγκεκριμένη και σημαντική δυνατότητα συνδικαλιστικής οργάνωσης για τους εργαζόμενους στα 5μηνα προγράμματα αφού ουσιαστικά ο «άμεσος» εργοδότης είναι οι αντίστοιχες ΜΚΟ, καλύπτοντας για παράδειγμα την περίπτωση της απεργιακής δράσης κ.λπ.

Η τοποθέτηση του εργατολόγου Α. Καψάλη:

Tα προγράμματα αυτά δεν έρχονται σαν κεραυνός εν αιθρία. Αντίθετα αποτελούν το σημείο σύγκλισης τριών κεντρικών μνημονιακών πολιτικών: Πρώτον της εκτόξευσης της ανεργίας σε πρωτοφανή επίπεδα με την επιβολή των Μνημονίων. Δεύτερον της θεσμοθέτησης της ενοικιαζόμενης εργασίας με τη δημιουργία των λεγόμενων Εταιριών Προσωρινής Απασχόλησης (ΕΠΑ) (νόμος 4046), οι οποίες αυξήθηκαν μέσα σε δύο χρόνια εκθετικά, αλλά και Ιδιωτικών Γραφείων Εύρεσης Εργασίας (ΙΓΕΕ). Και τρίτον, μόλις το 2011 (νόμος 4019), με τη θέσμιση των «Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων» που θεωρούν πλέον το 90% των ανέργων ως «ευάλλωτες πληθυσμιακές ομάδες». Αυτά μαζί με την διεύρυνση του ρόλου και της λειτουργίας  των ΜΚΟ δημιουργούν το πλαίσιο υλοποίησης των Προγραμμάτων «κοινωφελούς» εργασίας.

ο άθλιος ρόλος της ΓΣΕΕ και εργατικών κέντρων:

η ΓΣΕΕ μέσω του Κέντρου Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΚΕΚ) του ΙΝΕ (Ινστιτούτου Εργασίας) και των περιφερειακών του Παραρτημάτων αλλά και μέσω ΚΕΚ διαφόρων εργατικών κέντρων είναι από τους μεγαλύτερους εμπλεκόμενους στα προγράμματα κοινωφελούς απασχολώντας σχεδόν 20.000 άτομα, διαμορφώνοντας μια καινούρια γενιά «πελατών-ψηφοφόρων». Η εμπλοκή της ΓΣΕΕ δεν είναι τυχαία. Είναι αποτέλεσμα της στρατηγικής επιλογής της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας για την μετατροπή ουσιαστικά των Συνδικάτων σε ΜΚΟ μέσα από την εξαφάνιση των όποιων ψηγμάτων ταξικού χαρακτήρα έχει απομείνει σε αυτά. Έτσι το μοντέλο του «ωφελούμενου», «απασχολήσιμου» εργαζόμενου απογυμνωμένου από τα θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα θα έχει την αντίστοιχη οργανωτική δομή – προετοιμάζοντας σταδιακά το έδαφος όχι απλά για «κοινωφελή» αλλά για εθελοντική εργασία!

Σχετικά με τις συμβάσεις:

Από την στιγμή που τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας αποτελούν συμβάσεις εργασίας, από τη στιγμή που δηλαδή που πρόκειται για εργασία και όχι κάποιας μορφής «επιδοτούμενη απασχόληση» ισχύουν κατά προτεραιότητα οι θεμελιώδεις – για την ακρίβεια οι αναγκαστικές αρχές του εργατικού δικαίου σχετικά με αμοιβές, άδειες, δικαίωμα απεργίας. Με άλλα λόγια πρέπει οι εργαζόμενοι ή οι ενδιαφερόμενοι για τα προγράμματα να έχουν υπόψιν τους ότι:

• η πληρωμή πρέπει να γίνεται με μισθό για την καταβολή του οποίου υπεύθυνος είναι και ο άμεσος και ο έμμεσος εργοδότης και ότι

• υπερισχύει το εργατικό δίκαιο

Είναι λοιπόν πολύ κρίσιμο και βασικό όσοι εντάσσονται στα προγράμματα αυτά να υπογράφουν την όποια σύμβαση συμπληρώνοντας ρητά με επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματος, σαν μια πρώτη γραμμή άμυνας στην απαλλοτρίωση των εργασιακών δικαιωμάτων που οι συμβάσεις αυτές συνεπάγονται και επιβάλλουν, έχοντας υπόψιν πάντα ότι η απάντηση στην επίθεση αυτή θα δοθεί στο πολιτικό επίπεδο.

Πρώτες σκέψεις για την οργάνωση/αντίσταση

Ήταν κοινή διαπίστωση και εκτίμηση της συζήτησης ότι τα προγράμματα αντιπροσωπεύουν όχι απλά μια εξελιγμένη μορφή των κακόφημων stage αλλά μια πραγματικά καινούρια μορφή της επίθεσης του κεφαλαίου ενάντια στον κόσμο της εργασίας. Το ότι οι συμβάσεις αυτές υπογράφονται με ρήτρα την «παραίτηση από τις προβλέψεις των όποιων συλλογικών συμβάσεων» ή της Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και το ότι οι εργαζόμενοι δεν αναφέρονται καν σαν εργαζόμενοι αλλά σαν «ωφελούμενοι» είναι ενδεικτικά της ιδεολογικής κατεύθυνσης αυτής της επίθεσης.

άμεσα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στα προγράμματα:

Οι συμβάσεις συνιστούν ένα σοβαρό πλήγμα στον πυρήνα των εργασιακών/εργατικών δικαιωμάτων. Το ΦΕΚ που αποτελεί τη βάση τους αφήνει επίτηδες ασαφή μια σειρά ζητημάτων και ρυθμίσεων με στόχο τον κατακερματισμό των εργαζόμενων και φυσικά το αδυνάτισμα της διεκδικητικής τους στάσης. Μεγάλος αριθμός εργαζομένων είναι ήδη στα μισά των προγραμμάτων και παραμένουν απλήρωτοι με τους εργοδότες να παίζουν κρυφτό και να μεταθέτουν τις ευθύνες στο Υπουργείο Εργασίας – το μόνο αναρμόδιο σε σχέση με αυτό.

Η συζήτηση ανέδειξε έτσι εντελώς φυσικά την ανάγκη παραπέρα οργάνωσης και ανάληψης πρωτοβουλιών για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στα προγράμματα.Πρόκειται για νέες και πιλοτικές μορφές εκμετάλλευσης, για νέα πεδία της ταξικής μάχης.

Πολλά πράγματα όσον αφορά τις νομικές πτυχές  είναι επίσης ασαφή. Αλλά ξέρουμε ότι ο αποφασιστικός παράγοντας που θα διαμορφώσει το «δίκαιο» στα  καινούρια αυτά πεδία και θα επιβάλλει το δίκιο των εργαζομένων δεν είναι απλά κινήσεις σε νομικό επίπεδο αλλά η συλλογική και επίμονη πάλη τους.

Αναδημοσίευση από το blog των Άνεργων/ες από τις γειτονιές της Αθήνας

http://anergoigeitonion.espivblogs.net/